Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku - Muzeum, które podzieliło Polskę. Przewodnik po MIIWŚ i wojnie o pamięć

Czy jedno muzeum może wywołać tyle emocji, co cały film wojenny? Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku udowadnia, że tak.

Monumentalna architektura, tysiące poruszających eksponatów i narracja, która zamiast suchej historii serwuje żywe emocje – to wszystko sprawia, że to miejsce nie pozwala przejść obok siebie obojętnie.

Ale to dopiero początek. Prawdziwa lekcja historii, kontrowersje polityczne i refleksje, które zostają na długo – odkryj, dlaczego MIIWŚ to znacznie więcej niż tylko muzeum.

1. Jak powstało i czym jest Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku?

2. Muzeum II Wojny Światowej – Szybkie fakty

3. Jak zaplanować wizytę w MIIWŚ?

4. Milczący gmach pełen znaczeń: Architektura i symbolika muzeum

5. Wystawa główna Muzeum 2 Wojny Światowej i najważniejsze eksponaty

6. „Wojna o muzeum” – O co chodzi w sporze o wystawę główną?

7. Muzeum dla najmłodszych i oferta dodatkowa

8. Gdzie jeszcze poczuć historię II wojny światowej w Trójmieście?

9. Dlaczego wizyta w MIIWŚ to obowiązek?

10. Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Jak powstało i czym jest Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku?

Choć bramy dla zwiedzających otworzyło 23 marca 2017 roku, formalne początki Muzeum II Wojny Światowej sięgają znacznie wcześniej. Ta państwowa instytucja kultury została powołana do życia 1 września 2008 roku.

Ciekawostką jest, że pierwotnie jej misja miała skupiać się na innym miejscu – placówka miała nosić nazwę „Muzeum Westerplatte”.

Decyzję zmieniono jednak jeszcze w tym samym roku, nadając jej ostateczną, znacznie szerszą formułę.

Od samego początku placówka podlega bezpośrednio Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego, co (jak pokazały ostatnie lata) ma kluczowe znaczenie dla jej losów i kształtu wystawy.

Historia muzeum jest nierozerwalnie związana z postaciami jego dyrektorów – od twórcy pierwotnej koncepcji, prof. Pawła Machcewicza, przez dr. hab. Grzegorza Berendta, aż po obecnego dyrektora, prof. Rafała Wnuka, powołanego w burzliwych okolicznościach w 2024 roku.

Niezależnie od zmian personalnych, oficjalna misja pozostaje ta sama: upowszechniać wiedzę o największym konflikcie w dziejach, ukazując polską perspektywę i kultywując pamięć o ofiarach oraz bohaterach.

W praktyce oznacza to szeroko zakrojoną działalność wystawienniczą, naukową i edukacyjną. Celem jest promowanie Polski jako kluczowego „strażnika pamięci” o latach 1939–1945 – kraju, który głęboko rozumie i honoruje wartość wolności.

Lokalizacja muzeum jest równie symboliczna, co jego bryła. Znajduje się przy placu Władysława Bartoszewskiego 1, w historycznym sercu Gdańska, tuż obok Stoczni, Pomnika Poległych Stoczniowców i Europejskiego Centrum Solidarności.

Sam budynek, zaprojektowany przez gdyńską pracownię architektoniczną Kwadrat, natychmiast przyciąga wzrok.

To potężna, nowoczesna bryła, która od strony technicznej jest prostopadłościanem z charakterystycznie przesuniętym górnym piętrem i przeszklonym wejściem. Całość wieńczy taras widokowy, z którego roztacza się panorama na miasto.

Skala obiektu robi ogromne wrażenie. Muzeum dysponuje jedną z największych powierzchni wystawienniczych w Europie, liczącą ponad 23 tysiące metrów kwadratowych. Serce placówki bije jednak głęboko pod ziemią.

To właśnie na poziomie -2 mieści się słynna wystawa główna, która sama w sobie zajmuje gigantyczną przestrzeń ponad 5 tysięcy metrów kwadratowych, mieszcząc ponad 2000 unikalnych eksponatów.

Muzeum II Wojny Światowej – Szybkie fakty

Nie masz czasu na szczegóły? Oto pigułka kluczowych informacji, które pozwolą Ci błyskawicznie zaplanować wizytę.

Kategoria	Informacja
Lokalizacja	Plac Władysława Bartoszewskiego 1, 80-862 Gdańsk
Godziny Otwarcia	Wtorek: 10:00–16:00; Środa–Niedziela: 10:00–18:00 (w sezonie letnim dłużej)
Darmowy Wstęp	Wtorek (wstęp wolny na wystawę główną)
Bilet Normalny (Główna)	32 zł
Audioprzewodnik	12 zł (gorąco polecany!)
Sugerowany Czas Zwiedzania	Minimalnie 3–4 godziny (na samą wystawę główną)
Poniedziałki	Muzeum nieczynne

Jak zaplanować wizytę w MIIWŚ?

Wizyta w MIIWŚ to logistyczne wyzwanie – mówimy o gigantycznej powierzchni i tysiącach eksponatów.

Aby Twoje zwiedzanie było komfortowe, przygotowałem szczegółowy przewodnik po godzinach, biletach i wszystkich praktycznych aspektach.

Godziny otwarcia i najlepszy czas na wizytę

Pierwsza i najważniejsza zasada: muzeum jest zawsze nieczynne w poniedziałki.

W pozostałe dni godziny otwarcia zależą od sezonu (w wakacje jest otwarte dłużej). Sprawdzenie harmonogramu to absolutna podstawa, by nie odbić się od drzwi.

Szczegółowy harmonogram otwarcia MIIWŚ

Dzień	Godziny Muzeum (Poza Sezonem)	Godziny Muzeum (Lipiec–Sierpień)	Godziny Kas Biletowych
Poniedziałek	Nieczynne	Nieczynne	Nieczynne
Wtorek	10:00 – 16:00	10:00 – 16:00	9:30 – 14:30
Środa–Niedziela	10:00 – 18:00	10:00 – 20:00	9:30 – 17:00 (do 19:00 w sezonie)

Ile czasu potrzeba na zwiedzanie?

To kluczowe pytanie. Wystawa główna ma ponad 5000 m², więc zarezerwuj sobie absolutne minimum 3 godziny.

Moja rekomendacja? Lepiej nastawić się na 4 godziny, aby uniknąć nerwowego biegu przez ostatnie sale. Rozpocznij wizytę najpóźniej 3 godziny przed zamknięciem.

Ceny biletów i audioprzewodniki

Sprawdźmy, ile kosztuje wstęp. Cennik jest dość rozbudowany, obejmuje bilety na wystawę główną, czasowe oraz kino. Poniżej znajdziesz aktualne ceny.

Oficjalny Cennik Biletów MIIWŚ

Rodzaj Biletu	Cena Normalna	Cena Ulgowa	Uwagi
Wystawa Główna	32 zł	22 zł	Bilet obejmuje też wystawę dla dzieci „Podróż w czasie”
Bilet Rodzinny (Główna)	72 zł	-	Maks. 5 osób (1-2 dorosłych + dzieci do 19 lat)
Wystawa Czasowa	11 zł	8 zł
Kino Muzeum	18 zł	15 zł
Audioprzewodnik	12 zł	-
Tourguide (dla grup)	7 zł	-

Czy warto brać audioprzewodnik?

Zdecydowanie tak. Powiem wprost: zwiedzanie MIIWŚ bez audioprzewodnika mija się z celem.

Sama wystawa to tysiące eksponatów, ale to właśnie narracja (dostępna w 10 językach, w tym polskim, angielskim czy ukraińskim) łączy je w poruszającą historię. Kosztuje 12 zł i jest wart każdej złotówki.

Darmowy wtorek – Jak mądrze skorzystać?

Tak, we wtorki wejdziesz na wystawę główną za darmo. Brzmi świetnie, prawda? Niestety, w praktyce bywa to logistyczna pułapka. Zanim zdecydujesz się na tę opcję, musisz wiedzieć o trzech kluczowych ograniczeniach:

• Bilety tylko w kasie: Darmowych biletów nie zarezerwujesz online. Trzeba je odebrać osobiście, w dniu zwiedzania.

• Gigantyczne kolejki: Muzeum samo ostrzega, że czas oczekiwania na wejście może sięgnąć... nawet 2 godzin.

• Krótsze godziny: We wtorki muzeum zamykane jest wcześniej (już o 16:00), a ostatnie wejście jest o 14:30.

Moja rada? Jeśli masz mało czasu i cenisz komfort, darmowy wtorek może być frustrującym doświadczeniem. Lepiej kupić bilet na inny dzień i zwiedzać spokojnie.

Dojazd i parking

Muzeum znajduje się przy Placu Władysława Bartoszewskiego 1, kawałek od ścisłego historycznego centrum, ale dotarcie tam nie stanowi problemu.

Jak dojechać do MIIWŚ?

Środek Transportu	Linia	Przystanek	Odległość / Czas / Koszt Orientacyjny
Autobus	130	Muzeum II Wojny Światowej	ok. 160 metrów (2 minuty pieszo)
Tramwaj	3, 8, 10	Plac Solidarności	ok. 1,3 km (15–18 minut pieszo)
PKP / SKM	-	Dworzec Główny	ok. 1,5 km (ok. 22 minuty pieszo)
Taksówka (tradycyjna lub aplikacja)	-	Wejście główne	0 metrów. Koszt: ok. 20-25 zł (z centrum), 25-35 zł (z Wyspy Spichrzów), zależnie od korków i korporacji.

A co z parkingiem dla zmotoryzowanych?

Muzeum ma własny, dwupoziomowy parking podziemny na 132 pojazdy (wjazd od ul. Wałowej). Jest to wygodne, ale kosztowne rozwiązanie.

Opłata to 10 zł za każdą rozpoczętą godzinę.

Co istotne (i bolesne dla portfela), parking jest płatny również w darmowy wtorek. Przy 3-4 godzinach zwiedzania oszczędność na bilecie zostanie w całości „zjedzona” przez opłatę parkingową.

Dostępność i udogodnienia (Rodzina, gastronomia)

Muzeum jest w pełni nowoczesne i przygotowane na gości o różnych potrzebach.

• Dostępność: Obiekt jest w pełni przystosowany dla osób z niepełnosprawnościami. Można bezpłatnie wypożyczyć wózek inwalidzki, dostępne są materiały z audiodeskrypcją oraz w Polskim Języku Migowym (PJM).

• Dla Rodzin: Wszędzie są windy i przewijaki. Co ważne, bilet na wystawę główną obejmuje też wstęp na specjalną wystawę dla dzieci „Podróż w czasie”.

• Gastronomia: Po kilku godzinach zwiedzania na pewno zgłodniejesz. Na poziomie -3 (przy wyjściu) działa „Muzeum Bistro” – idealne na szybką kawę. Jeśli szukasz czegoś więcej, na poziomie +4 znajdziesz „Restaurację Vidokova” z pełną obsługą i (jak nazwa wskazuje) świetnym widokiem na Motławę.

Milczący gmach pełen znaczeń: Architektura i symbolika muzeum

Bryła MIIWŚ to architektoniczne dzieło sztuki, które samo w sobie opowiada historię. Zaprojektowany przez gdańskie Studio Architektoniczne Kwadrat, budynek nie krzyczy – on „milczy”, skłaniając do refleksji.

Cała koncepcja opiera się na genialnym w swej prostocie podziale na trzy symboliczne strefy, które odzwierciedlają podróż od tragedii do nadziei:

1. Przeszłość (Poziom Podziemny): To, co bolesne – wojna – jest symbolicznie „pogrzebane” 14 metrów pod ziemią. To tam znajduje się cała wystawa główna, stanowiąc dosłowny fundament, na którym stoimy dzisiaj.

2. Teraźniejszość (Poziom Zero): To otwarty plac wokół muzeum. Przestrzeń publiczna, miejsce spotkań, symbol życia, które toczy się „ponad” mroczną historią.

3. Przyszłość (Wieża): Charakterystyczna, pochyła wieża o wysokości 40 metrów, która zdaje się wyrastać z ziemi. To symbol nadziei i przyszłości, a jej szklana fasada i taras widokowy otwierają się na panoramę odbudowanego Gdańska.

Lokalizacja również nie jest przypadkowa. Muzeum stoi na terenie zrównanym z ziemią pod koniec wojny, zaledwie 250 metrów od historycznego gmachu Poczty Polskiej w Gdańsku – jednego z pierwszych symboli oporu 1 września 1939 roku.

Wystawa główna Muzeum 2 Wojny Światowej i najważniejsze eksponaty

Wchodzimy do serca muzeum. Wystawa główna, zaprojektowana przez belgijską pracownię Tempora, to prawdziwy kolos.

Mówimy o ponad 5000 m² powierzchni (to jedna z największych takich wystaw na świecie), wypełnionej tysiącami eksponatów i multimediów.

Koncepcja narracji: Wojna oczami cywilów

Co odróżnia tę wystawę od setek innych muzeów wojennych? Perspektywa. To nie jest (przede wszystkim) opowieść o generałach, przesuwaniu frontów i strategiach. To historia opowiedziana z perspektywy zwykłych ludzi.

Twórcy postawili na immersję – czyli zanurzenie widza w historię. Scenografia, multimedia i osobiste pamiątki mają sprawić, że poczujesz emocjonalny związek z losami ludzi, których dotknęła wojna. Cała narracja podzielona jest na trzy potężne akty.

Blok I: „Droga do wojny”

Zanim wybuchły bomby, zatruciu uległy umysły. Ta część analizuje mroczne korzenie konfliktu: narodziny totalitaryzmów (komunizmu w Rosji i nazizmu w Niemczech), propagandę i politykę, która pchnęła świat ku katastrofie.

Najmocniejszym punktem jest tu rekonstrukcja przedwojennej polskiej ulicy. To nie tylko tło. To emocjonalna kotwica.

Widzisz normalne, tętniące życiem miasto, świat pełen kolorów i planów – świat, który za chwilę zostanie bezpowrotnie zmiażdżony. To „punkt zero” całej opowieści.

Blok II: „Groza wojny”

To centralna i największa część wystawy. Wchodzimy w sam środek piekła: codzienne życie w cieniu terroru, zbrodnie okupacji, Holokaust, obozy jenieckie i koncentracyjne, a także fenomen europejskiego ruchu oporu.

To właśnie tutaj znajdziesz najbardziej ikoniczne eksponaty, które robią piorunujące wrażenie:

• Czołgi T-34/85 i M4 Sherman: Dwa potężne symbole. Co ciekawe, zainstalowano je na dnie wykopu, zanim jeszcze powstał budynek. Reprezentują dwa filary alianckiego zwycięstwa: radziecki T-34/85 i amerykański M4 Sherman (w rzadkiej wersji Firefly, używanej m.in. przez dywizję gen. Maczka). To symbol wysiłku Wschodu i Zachodu, które wspólnie pokonały III Rzeszę.

  
  

• Maszyna Szyfrująca Enigma: Autentyczny egzemplarz niemieckiej maszyny. To punkt wyjścia do opowieści o wojnie wywiadów i absolutnie kluczowym wkładzie polskich kryptologów – Rejewskiego, Różyckiego i Zygalskiego – w złamanie kodu, co zmieniło losy wojny.

  
  

• Niemiecki Wagon Kolejowy: Podobnie jak czołgi, ten wagon towarowy był na miejscu jeszcze przed budową muzeum. To jeden z najbardziej bezpośrednich i mrożących krew w żyłach symboli Holokaustu i masowych deportacji, pokazujący przerażającą logistykę ludobójstwa.

Blok III: „Długi cień wojny”

I tu dochodzimy do części, która narracyjnie jest być może najważniejsza (i na pewno najbardziej kontrowersyjna).

Wiele muzeów na świecie kończy opowieść 8 maja 1945 roku. MIIWŚ idzie o krok dalej. Pokazuje brutalną prawdę: dla milionów ludzi w Europie Środkowo-Wschodniej koniec wojny nie oznaczał wolności.

Ta sekcja to opowieść o jałtańskiej zdradzie, podziale Europy „żelazną kurtyną”, przymusowej sowietyzacji i oporze wobec nowej dyktatury.

To właśnie ta interpretacja – pokazująca, że jeden totalitaryzm został zastąpiony przez drugi – stała się głównym zarzewiem politycznego sporu o muzeum.

„Wojna o muzeum” – O co chodzi w sporze o wystawę główną?

Nie da się zrozumieć fenomenu MIIWŚ bez poznania kulis „wojny o muzeum”. Od momentu wbicia pierwszej łopaty, ta instytucja była polem bitwy o pamięć historyczną. Aby w pełni zrozumieć wizytę, musisz wiedzieć, o co w tym głośnym sporze chodzi.

Zderzenie dwóch wizji: Uniwersalizm kontra „Polski punkt widzenia”

U samych podstaw sporu leży fundamentalne pytanie: jak opowiadać o polskiej historii? Zderzyły się tu dwie wizje:

1. Wizja Pierwotna (prof. Paweł Machcewicz): Twórcy muzeum postawili na narrację uniwersalistyczną. Chcieli pokazać polskie doświadczenie wojny (jako kluczowe), ale w szerokim, europejskim kontekście, skupiając się na cierpieniu ludności cywilnej.

   
   

2. Wizja „Polskiego Punktu Widzenia” (PiS): Już w 2013 roku Jarosław Kaczyński zapowiedział, że po dojściu do władzy zmieni kształt muzeum. Krytycy zarzucali pierwotnej wystawie, że uniwersalizm „rozmywa” polskie bohaterstwo i wyjątkowość polskiej ofiary.

Zmiany na wystawie (2017-2023): Dyrekcja Karola Nawrockiego i Grzegorza Berendta

Po wygranych przez PiS wyborach w 2015 roku, rząd doprowadził do zmiany dyrekcji. Nowi dyrektorzy (najpierw dr Karol Nawrocki, potem dr hab. Grzegorz Berendt) zaczęli wprowadzać zmiany w wystawie, by dostosować ją do promowanej „polityki historycznej”.

Najgłośniejszą zmianą było dodanie na wystawie dużych, wyraźnie wyeksponowanych paneli poświęconych rtm. Witoldowi Pileckiemu, o. Maksymilianowi Kolbe oraz rodzinie Ulmów.

Argument był prosty: w oryginalnej, uniwersalnej koncepcji rzekomo „nie było miejsca dla naszych bohaterów”.

Zmiany i kontrowersje w 2024: Nowa dyrekcja prof. Rafała Wnuka

Historia zatoczyła koło po wyborach w 2023 roku. Nowy Minister Kultury, Bartłomiej Sienkiewicz, odwołał dyrektora Berendta. Na czele muzeum stanął prof. Rafał Wnuk, jeden z pierwotnych współtwórców.

W czerwcu 2024 roku wybuchła kolejna bomba medialna: nowa dyrekcja usunęła zmiany wprowadzone przez poprzedników, w tym portrety Pileckiego, Kolbego i Ulmów.

Oficjalny powód? „Przywracanie pierwotnego, oryginalnego kształtu wystawy” i oczyszczenie jej z elementów „państwowej polityki historycznej”.

Reakcja publiczna i polityczny kompromis

Reakcja była natychmiastowa i... zaskakująca dla samej dyrekcji. Oczywiście zaprotestowała opozycja (PiS) i prezydent Andrzej Duda. Kluczowe było jednak to, że oburzenie wyraziło także... centrum nowej koalicji rządzącej.

Wicepremier Władysław Kosiniak-Kamysz (PSL) nazwał decyzję błędem i wezwał do „natychmiastowego” przywrócenia bohaterów.

W efekcie, pod presją polityczną i (jak to ujęło muzeum) „autentyczną potrzebą społeczną”, nowa dyrekcja musiała pójść na kompromis.

Jaki jest finał? Ogłoszono, że postacie o. Maksymiliana Kolbego i rodziny Ulmów powrócą na wystawę główną, ale w nowej, bardziej merytorycznej formie.

Co nam to mówi? Spór z 2024 roku pokazał, że Polacy oczekują od muzeum narracji hybrydowej: uniwersalnej i osadzonej w kontekście, ale jednocześnie z wyraźnym, symbolicznym miejscem dla polskich bohaterów.

Oś czasu sporu o MIIWŚ

Ta historia jest tak burzliwa, że najlepiej podsumowuje ją oś czasu:

Okres	Kluczowe Postacie (Dyrekcja / Politycy)	Kluczowe Działanie	Uzasadnienie
2008–2017	prof. Paweł Machcewicz	Stworzenie oryginalnej wystawy	Uniwersalna, cywilna perspektywa wojny
2017–2023	dr Karol Nawrocki, dr hab. Grzegorz Berendt	Dodanie portretów Pileckiego, Kolbego, Ulmów	Zarzut: „Brakowało polskich bohaterów”
Luty–Marzec 2024	min. Bartłomiej Sienkiewicz	Odwołanie dyrektora Grzegorza Berendta	„Brak identyfikacji z polityką ministerstwa”
Kwiecień–Czerwiec 2024	prof. Rafał Wnuk (nowy dyrektor)	Usunięcie dodatków (Pilecki, Kolbe, Ulma)	„Przywracanie oryginalnego kształtu wystawy”
Czerwiec 2024	Władysław Kosiniak-Kamysz, Donald Tusk	Ostra krytyka usunięcia dodatków	Niezgoda na usuwanie polskich bohaterów
Koniec 2024	prof. Rafał Wnuk	Decyzja o przywróceniu Kolbego i Ulmów	Reakcja na „autentyczną potrzebę społeczną”, kompromis

Muzeum dla najmłodszych i oferta dodatkowa

Musisz wiedzieć, że wystawa główna, ze względu na drastyczność przekazu, zdecydowanie nie jest zalecana dla małych dzieci. Muzeum przygotowało jednak dla nich coś specjalnego.

Wystawa dla dzieci „Podróż w czasie”

Na poziomie +3 znajdziecie interaktywną wystawę „Podróż w czasie. Historia pewnej rodziny 1939-1945”. Co ważne, wstęp na nią jest w cenie biletu na wystawę główną.

To genialnie pomyślana ekspozycja.

Dzieci śledzą losy fikcyjnej warszawskiej rodziny Jankowskich, zwiedzając replikę ich mieszkania. Obserwują, jak z pokoju znikają kolejne przedmioty, co odzwierciedla pogarszające się warunki okupacji.

Wystawa w mądry i przystępny sposób porusza nawet tak trudne tematy, jak los żydowskich sąsiadów rodziny.

Wystawy czasowe i kino muzeum

Oprócz stałych ekspozycji, muzeum regularnie organizuje wystawy czasowe, które poszerzają wątki z głównej narracji. Warto też sprawdzić repertuar działającego w budynku „Kina Muzeum”, które często wyświetla filmy powiązane tematycznie z historią.

Co zobaczyć w okolicy Muzeum II Wojny Światowej?

Skoro już jesteś w tej części Gdańska, szkoda byłoby nie zobaczyć innych atrakcji. Wizytę w MIIWŚ możesz łatwo połączyć ze zwiedzaniem:

• Muzeum Bursztynu: Mieszczące się w historycznym Wielkim Młynie, tuż obok.

• Żuraw: Ikona Gdańska, stary dźwig portowy. Wystarczy przejść przez Motławę.

• Narodowe Muzeum Morskie: Zlokalizowane na Wyspie Ołowianka, tuż naprzeciwko Żurawia.

Garść wniosków na wynos? Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku to instytucja absolutnie niezwykła. To nie jest ciche archiwum z zakurzonymi eksponatami.

To miejsce, które tętni życiem, budzi skrajne emocje i zmusza do głębokiej refleksji nad historią, patriotyzmem i ceną pokoju.

Sam fakt, że wystawa stała się przedmiotem tak gorącej debaty, jest chyba najlepszym dowodem na jej znaczenie. To miejsce, które nikogo nie pozostawia obojętnym.

Moja ostatnia rada: zarezerwuj sobie te 3-4 godziny, koniecznie weź audioprzewodnik i podejdź do wystawy z otwartą głową. To potężna, wielowymiarowa lekcja historii, która zostanie z Tobą na długo.

Gdzie jeszcze poczuć historię II wojny światowej w Trójmieście?

Potraktuj wizytę w MIIWŚ jako epicentrum. To jest serce opowieści, która w nowoczesny sposób zbiera w jednym miejscu globalny kontekst konfliktu.

Ale całe Trójmiasto i jego okolice to żywa mapa, na której ta historia faktycznie się wydarzyła.

Jeśli chcesz iść o krok dalej i dosłownie dotknąć miejsc, o których czytałeś na wystawie, oto Twój przewodnik po kluczowych lokalizacjach w okolicy, ze szczególnym uwzględnieniem militariów.

1. Gdańsk: Symbole wybuchu wojny

Zanim opuścisz Gdańsk, musisz zobaczyć dwa miejsca, które stanowią prolog do całej historii opowiedzianej w Muzeum. Co ważne, oba są obecnie oddziałami MIIWŚ.

• Muzeum Westerplatte i Wojny 1939 (Oddział MIIWŚ) To oczywisty i absolutny obowiązek. To nie jest klasyczne muzeum w gablocie – to samo pole bitwy. Kiedy spacerujesz ścieżkami wśród ruin koszar, wartowni i podchodzisz pod monumentalny Pomnik Obrońców Wybrzeża, stoisz dokładnie tam, gdzie padły pierwsze strzały II wojny światowej. To doświadczenie, które pozwala fizycznie poczuć skalę tamtych wydarzeń.

  
  

• Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku (Oddział MIIWŚ) Idealne dopełnienie MIIWŚ. To mniejsza, bardziej kameralna, ale przez to może jeszcze bardziej poruszająca placówka. Mieści się w historycznym budynku poczty, opowiadając heroiczną i tragiczną historię pocztowców, którzy – równolegle z żołnierzami na Westerplatte – stawili desperacki opór. To wstrząsająca historia o cywilnej odwadze.

2. Gdynia: Dla fanów morza i militariów

Jeśli w MIIWŚ Twoje serce zabiło mocniej przy czołgach i eksponatach wojskowych, Gdynia jest Twoim kolejnym celem. Przy Nabrzeżu Pomorskim znajdziesz dwa obiekty tuż obok siebie.

• Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni Prawdziwa gratka dla fanów wojskowości. Dzieli się na dwie części: ekspozycję w nowoczesnym budynku (mnóstwo modeli okrętów, mundurów i broni z okresu II wojny światowej) oraz to, co tygrysy lubią najbardziej – potężną ekspozycję plenerową. Czekają tam na Ciebie autentyczne działa artylerii nadbrzeżnej, torpedy, miny, a nawet samoloty i śmigłowce.

  
  

• Okręt-Muzeum ORP „Błyskawica” Tuż obok, przy nabrzeżu, cumuje żywa legenda. To nie jest model. To autentyczny niszczyciel, jeden z najsłynniejszych polskich okrętów, który brał czynny udział w walkach przez całą II wojnę światową. Możliwość wejścia na pokład, dotknięcia stalowych dział, zejścia do maszynowni i poczucia atmosfery okrętu, który walczył na Atlantyku, to przeżycie jedyne w swoim rodzaju.

3. Okolice: Półwysep Helski i mroczne dziedzictwo

Jeśli dysponujesz dodatkowym dniem i możesz ruszyć się kawałek za Trójmiasto, te dwie lokalizacje fundamentalnie poszerzą Twoje zrozumienie wojny – choć w skrajnie różny sposób.

• Muzeum Obrony Wybrzeża na Helu Jeśli słowo „militaria” to Twoja pasja, Hel jest jak historyczny park rozrywki. To gigantyczny kompleks muzealny rozsiany po nadmorskim lesie. Jego sercem jest odrestaurowana, potężna bateria artyleryjska „Schleswig-Holstein” – gigantyczne działa o kalibrze 406 mm robią kolosalne wrażenie. Do tego dochodzą kilometry bunkrów, schronów i wieża kierowania ogniem.

  
  

• Muzeum Stutthof w Sztutowie Tu zmieniamy ton. To nie jest wycieczka o militariach. To podróż do najmroczniejszego serca okupacji – miejsce byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego. To doświadczenie wstrząsające, trudne i obciążające psychicznie, ale absolutnie fundamentalne dla zrozumienia, czym był system totalitarny. To wizyta, która zostaje w człowieku na zawsze.

Jak widzisz, MIIWŚ to dopiero początek. Cały region jest kroniką tamtych lat, zapisaną w betonie, stali i w pamięci.

Dlaczego wizyta w MIIWŚ to obowiązek?

Powiem wprost: Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku to nie jest kolejna „atrakcja” do odhaczenia na turystycznej mapie. To coś znacznie, znacznie głębszego.

Owszem, jego skala jest imponująca – to w końcu jedna z największych tego typu placówek w Europie, mieszcząca tysiące poruszających eksponatów.

Tak, jego architektura zapiera dech w piersiach, a sama wystawa główna to majstersztyk nowoczesnej, multimedialnej narracji, która dosłownie zanurza Cię w historii. I oczywiście, jest to obiekt w pełni dostępny, oferujący też świetną, mądrą przestrzeń dla dzieci (jak „Podróż w czasie”).

Ale to wszystko jest tylko tłem dla najważniejszego.

MIIWŚ to miejsce, które żyje, prowokuje i nie daje spokoju. To epicentrum ogólnonarodowej debaty.

Jego siłą jest to, że zderza ze sobą dwie perspektywy: pokazuje polskie doświadczenie wojny, całe jego bohaterstwo i cierpienie, ale jednocześnie osadza je w uniwersalnym, światowym kontekście.

To właśnie to inteligentne napięcie między losem jednostki a historią narodów sprawia, że ta wizyta jest tak fundamentalnie ważna.

To nie jest ciche archiwum, przez które można przemknąć. To potężna, emocjonalna lekcja, która zmusza do refleksji nad tym, jak niewiarygodnie kruchą wartością jest wolność i jak skomplikowana bywa pamięć.

Gwarantuję Ci jedno: nie wyjdziesz stamtąd obojętny.

Twoja kolej. Odwiedź to miejsce. Zobacz, przeżyj i wypracuj sobie własne zdanie na temat tego, jak powinniśmy opowiadać naszą historię.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Masz konkretne pytanie? Oto pigułka wiedzy i odpowiedzi na najczęstsze wątpliwości związane z planowaniem wizyty w MIIWŚ.

1. Gdzie dokładnie znajduje się muzeum?: W Gdańsku przy Placu Władysława Bartoszewskiego 1, niedaleko historycznego centrum.

   
   

2. W jakich godzinach muzeum jest otwarte?: Standardowo od 10:00 do 18:00 (środa-niedziela). We wtorki jest czynne krócej, tylko do 16:00.

   
   

3. Kiedy muzeum jest zamknięte?: Muzeum jest zawsze nieczynne w poniedziałki.

   
   

4. Ile kosztuje bilet normalny?: Bilet normalny na wystawę główną kosztuje 32 złote.

   
   

5. Czy można kupić bilety online?: Tak, i jest to bardzo zalecane. Można je kupić na oficjalnej stronie muzeum, co pozwala ominąć kolejkę do kasy.

   
   

6. Kiedy jest darmowy wstęp?: We wtorki wstęp na wystawę główną jest bezpłatny.

   
   

7. Czy warto iść w darmowy wtorek?: To ryzykowne. Muzeum jest otwarte krócej, a czas oczekiwania w kolejce po darmowy bilet (dostępny tylko w kasie) może wynieść nawet 2 godziny.

   
   

8. Komu przysługuje bilet ulgowy?: Między innymi uczniom, studentom (do 26 lat), emerytom, rencistom oraz osobom z niepełnosprawnościami i ich opiekunom.

   
   

9. Gdzie zaparkować przy muzeum?: Muzeum posiada własny, dwupoziomowy parking podziemny.

   
   

10. Ile kosztuje parking przy muzeum?: Opłata wynosi 10 zł za każdą rozpoczętą godzinę. Co ważne, parking jest płatny również w darmowy wtorek.

    
    

11. Ile czasu potrzeba na zwiedzanie?: Na samą wystawę główną zarezerwuj absolutne minimum 3 godziny. Komfortowe zwiedzanie zajmie bliżej 4 godzin.

    
    

12. Jak dojechać do muzeum komunikacją miejską?: Najbliżej podjeżdża autobus linii 130 (przystanek „Muzeum II Wojny Światowej”). Można też dojść pieszo (ok. 15-20 min) z przystanków tramwajowych przy Placu Solidarności.

    
    

13. Czy warto brać audioprzewodnik?: Zdecydowanie tak. Kosztuje 12 zł i bez niego zwiedzanie traci sens – to narracja łączy eksponaty w historię.

    
    

14. Od ilu lat jest wstęp na wystawę główną?: Muzeum oficjalnie sugeruje ją dla osób powyżej 13. roku życia ze względu na drastyczne treści, zdjęcia i filmy.

    
    

15. Czy jest w muzeum coś dla dzieci?: Tak. W cenie biletu głównego można wejść na świetną, interaktywną wystawę dla dzieci „Podróż w czasie” (na poziomie +3).

    
    

16. Czy można zwiedzać z przewodnikiem?: Tak, muzeum oferuje zwiedzanie z przewodnikiem dla grup zorganizowanych po wcześniejszej rezerwacji. Indywidualnie najlepszy jest audioprzewodnik.

    
    

17. Czy na miejscu można coś zjeść?: Tak. Na poziomie -3 (przy wyjściu) działa „Muzeum Bistro”, a na poziomie +4 znajduje się „Restauracja Vidokova”.

    
    

18. Czy Muzeum II Wojny Światowej to to samo co Westerplatte?: Nie. To dwa różne miejsca. MIIWŚ to nowoczesny budynek przy pl. Bartoszewskiego. Westerplatte to historyczne pole bitwy (oddział MIIWŚ) oddalone o kilka kilometrów.

    
    

19. Jak dojechać na Westerplatte z muzeum?: Najłatwiej samochodem lub taksówką (ok. 15 min). Można też dojechać autobusem (np. linia 130, a potem 106 lub 138) lub statkiem turystycznym z Motławy.

    
    

20. Czy wstęp na Westerplatte jest płatny?: Nie, zwiedzanie terenu historycznego pola bitwy na Westerplatte (ruin, ścieżek, pomnika) jest bezpłatne i dostępne całą dobę.

    
    

21. Co o tematyce wojennej zobaczę w Gdyni?: W Gdyni polecamy Muzeum Marynarki Wojennej (z plenerową wystawą sprzętu) oraz cumujący obok historyczny okręt-muzeum ORP „Błyskawica”.

    
    

22. Jakie są opinie o muzeum?: Zdecydowanie pozytywne. Goście chwalą rozmach, nowoczesność i poruszającą narrację. To jedno z najwyżej ocenianych muzeów w Polsce.

    
    

23. Czy muzeum jest w pełni dostępne?: Tak, obiekt jest w pełni przystosowany dla osób z niepełnosprawnościami, posiada windy i oferuje możliwość bezpłatnego wypożyczenia wózka.

    
    

24. Kiedy powstało muzeum?: Instytucja została powołana w 2008 roku, a sam budynek i wystawa główna zostały otwarte dla zwiedzających w marcu 2017 roku.

    
    

25. Co oprócz wystawy głównej można zobaczyć?: W budynku regularnie organizowane są wystawy czasowe oraz działa „Kino Muzeum”.