Taksówki na Islandii: wszystko o taxi, przewozach na aplikację i transporcie off-roadowym na wyspie wulkanów
- Damian Brzeski
- 13 sie
- 11 minut(y) czytania
Islandzkie taksówki nie mają żółtego koloru ani charakterystycznych pasów – za to potrafią zabrać Cię zarówno spod hotelu w Reykjavíku, jak i w głąb lodowca na kołach wielkości człowieka.
Jak je rozpoznać, ile zapłacisz za kurs, czemu Uber tu nie działa i dlaczego w interiorze zwykła taksówka się podda? Ten przewodnik zdradza wszystko, co musisz wiedzieć, by bez stresu (i przepłacania) poruszać się po Islandii.
Jak wyglądają taksówki na Islandii?
Taksówki na Islandii nie mają jednolitego koloru – mogą to być różne modele samochodów osobowych, od sedanów po minivany czy SUV-y, często w neutralnych barwach. Łatwo je rozpoznać po żółtym podświetlanym znaku „TAXI” na dachu pojazdu .
Gdy ten znak jest podświetlony, oznacza to, że taksówka jest wolna i gotowa zabrać pasażera; jeśli jest zgaszony – pojazd jest zajęty lub poza usługą .
Każda licencjonowana taksówka wyposażona jest w taksometr(urządzenie naliczające opłatę za przejazd) z widocznym początkowym stanem opłaty oraz wyświetlaczem stawki za kilometr.
Wewnątrz pojazdu powinna znajdować się także informacja o kierowcy – imię i nazwisko, zdjęcie oraz numer licencji – co potwierdza, że kierowca posiada wymagane uprawnienia .
Typowe islandzkie taksówki to samochody w dobrym stanie technicznym, wyposażone w pasy bezpieczeństwa, poduszki powietrzne oraz często GPS . Nie ma jednolitego wzoru tablic rejestracyjnych dla taksówek – używają one zwykłych islandzkich tablic (biały refleksyjny laminat z niebieskim oznaczeniem kraju „IS” po lewej stronie).
Oficjalne przepisy wymagają jednak, by pojazd przeznaczony do przewozu osób za opłatą był wyraźnie oznaczony jako taksówka oraz miał na pokładzie czytelny cennik opłat – tak, aby pasażer z góry wiedział, jakie stawki obowiązują za przejazd, czy to według taksometru, czy ewentualnej z góry ustalonej taryfy .
Oficjalne oznaczenia taksówek – jak rozróżnić legalną taksówkę?
Aby mieć pewność, że korzystasz z legalnej, licencjonowanej taksówki na Islandii, zwróć uwagę na kilka cech wyróżniających. Legalna taksówka powinna posiadać:
Podświetlany napis „TAXI” na dachu – brak takiego oznaczenia może sugerować, że pojazd nie jest autoryzowaną taksówką.
Taksometr z aktualną opłatą początkową – uczciwy kierowca zawsze włącza taksometr na początku kursu. Jeśli taksometr nie działa lub kierowca odmawia jego włączenia, lepiej zrezygnować z takiej usługi .
Identyfikator kierowcy wewnątrz pojazdu – powinny być widoczne dane kierowcy (zdjęcie, imię i nazwisko, numer licencji) wydane przez odpowiedni urząd .
Nalepkę licencyjną na przedniej szybie – islandzki urząd transportu (Samgöngustofa) wydaje specjalne naklejki potwierdzające posiadanie licencji taksówkarskiej; zwykle umieszczone są one w rogu przedniej szyby po stronie kierowcy.
Logo i nazwę korporacji – większość taksówek należy do zorganizowanych korporacji taksówkowych (tzw. stacji taksówek). Ich samochody mają w dolnej części przedniej szyby lub na drzwiach naklejone logo i nazwę firmy, a także numer telefonu do centrali . Przykładowo, taksówki korporacji Hreyfill czy BSR mają wyraźne oznaczenia tych firm.
Jeśli pojazd nie ma powyższych cech (np. brak mu taksometru, oficjalnych naklejek, czy kierowca unika okazania licencji), istnieje ryzyko, że jest to nieautoryzowany przewoźnik.
Dla bezpieczeństwa korzystaj z usług znanych firm taksówkowych – Islandia w ostatnich latach zliberalizowała rynek przewozów, co spowodowało wysyp nowych, mniejszych operatorów, nie zawsze cieszących się dobrą opinią.
Lokalne źródła zalecają korzystanie głównie z dwóch największych i sprawdzonych korporacji w Reykjavíku, Hreyfill i BSR, które uchodzą za najbardziej zaufane . W Akureyri – największym mieście na północy – BSO (Bifreiðastöð Oddeyrar) jest główną i godną zaufania firmą taksówkową .
Zawsze upewnij się, że wsiadasz do pojazdu oznakowanego zgodnie z powyższymi wytycznymi – to gwarancja, że taksówka jest legalna i objęta regulacjami chroniącymi pasażera .
System opłat i taryfy taksówek na Islandii
Ceny przejazdów taksówkami na Islandii są regulowane i stosunkowo wysokie w porównaniu z wieloma krajami. Opłata naliczana jest według taksometru, a na ostateczny koszt składają się następujące elementy :
Opłata startowa (tzw. „trzaśnięcie drzwiami”) – pobierana w momencie rozpoczęcia kursu, niezależnie od pokonanego dystansu. W Reykjavíku wynosi ona ok. 695 ISK (około 5,00 €) .
Opłata za przejechany dystans – naliczana za każdy pokonany kilometr. W Reykjavíku stawka wynosi ok. 280 ISK za km (około 2,00 €/km) .
Opłata za czas oczekiwania – jeśli taksówka musi na kogoś czekać (np. pod adresem odbioru lub w trakcie kursu podczas postoju), doliczana jest opłata czasowa. Wynosi ona ok. 130 ISK za minutę, czyli ok. 7 800 ISK za godzinę oczekiwania (to odpowiada około 0,93 € za minutę lub 56 € za godzinę) .
Oprócz powyższych standardowych składników taryfy, mogą obowiązywać dodatkowe dopłaty w określonych sytuacjach. Pora dnia i dzień tygodnia wpływa na stawkę – przejazdy nocne oraz w święta bywają droższe niż w dzień powszedni.
Przykładowo, za kurs nocny lub w dni świąteczne można spodziewać się ok. 10% wyższej taryfy (w umiarkowanym ruchu +5%, w dużym korku nawet +10%) .
Ponadto do rachunku dolicza się niewielkie dopłaty za dodatkowych pasażerów i bagaż: za każdą osobę powyżej czterech pasażerów ok. 140 ISK (1 €) oraz podobną kwotę za każdy duży bagaż umieszczony w bagażniku .
Warto zaznajomić się z orientacyjnymi kosztami typowych tras, aby oszacować budżet na taksówki.
Dla przykładu, przejazd z międzynarodowego lotniska Keflavík do centrum Reykjavíku (ok. 50 km) kosztuje w ciągu dnia około 16 000–17 000 ISK, a nocą do 19 500 ISK . Kurs z Reykjavíku do Błękitnej Laguny (ok. 47 km) to rząd wielkości 12 000 ISK w dzień i 14 500 ISK nocą .
Natomiast krótka podróż po samym Reykjavíku, np. z centrum do kościoła Hallgrímskirkja (1,5 km), wyniesie około 975 ISK w dzień i 1 100 ISK nocą .
Cenniki te są zwykle wywieszone w pojazdach lub dostępne na stronach korporacji taksówkowych, a taksometry automatycznie uwzględniają taryfę dzienną/nocną oraz ewentualne dopłaty.
Dzięki uregulowaniu stawek przez władze, nie powinno być dużych różnic cenowych między różnymi korporacjami – każda licencjonowana taksówka stosuje się do obowiązującej taryfy .
Aplikacje typu Uber, Bolt i lokalne – czy działają na Islandii?
W wielu krajach turyści przyzwyczaili się do korzystania z aplikacji typu Uber czy Bolt w celu zamawiania przejazdów. Na Islandii jednak Uber ani Bolt nie działają – kraj ten nie dopuścił dotychczas do działania takich platform .
Główną przyczyną jest prawo transportowe, które wymaga, by każdy kierowca przewożący pasażerów odpłatnie posiadał odpowiednią licencję i ubezpieczenie, a sam pojazd był zarejestrowany jako taksówka .
Modele biznesowe Ubera czy Bolta, opierające się na prywatnych kierowcach bez licencji taksówkarskich, kolidują z islandzkimi przepisami. Dodatkowo Islandia to niewielki rynek (niecałe 400 tys. mieszkańców), co sprawia, że zapotrzebowanie na usługi ride-sharingowe jest ograniczone i tradycyjne korporacje taksówkowe zaspokajają lokalny popyt .
Mimo braku międzynarodowych aplikacji, istnieją lokalne rozwiązania mobilne ułatwiające zamawianie przejazdów. Największe islandzkie korporacje taksówkowe posiadają własne aplikacje: np. Hreyfill udostępnia oficjalną aplikację mobilną do zamawiania swoich taksówek .
Za jej pomocą można wezwać taksówkę, śledzić jej dojazd oraz dokonać płatności kartą – rozwiązanie to jest wygodne, choć turyści powinni pamiętać, że rejestracja w aplikacji może wymagać podania lokalnego numeru telefonu (co bywało zgłaszane jako utrudnienie) .
Inną opcją jest międzynarodowa platforma TaxiCaller, z której korzystają niektóre islandzkie firmy – umożliwia ona zamawianie taksówek przez uniwersalną aplikację .
Ciekawą nowością na rynku islandzkim jest aplikacja Hopp. Początkowo zasłynęła jako operator elektrycznych hulajnóg miejskich, ale obecnie oferuje też funkcję zamawiania przejazdu samochodem w stylu Ubera .
Działa to na podobnej zasadzie – użytkownik zamawia przejazd przez aplikację, a najbliższy dostępny kierowca (posiadający licencję) przyjmuje zlecenie.
Trzeba jednak pamiętać, że Hopp integruje legalnych przewoźników (to nie „prywatne podwózki”, lecz zarejestrowane taksówki) .
Przed podróżą warto założyć konto w Hopp (wymagane jest zweryfikowanie numeru telefonu, więc dobrze zrobić to zawczasu, jeszcze przed wyjazdem, gdy mamy aktywny roaming lub lokalną kartę SIM) .
Podsumowując, choć na Islandii nie złapiemy Ubera ani Bolta, mamy do dyspozycji sprawne tradycyjne taksówki oraz ich aplikacje, a także lokalną alternatywę w postaci Hopp.
Jak zamówić taksówkę na Islandii?
Sposobów na zamówienie taksówki jest kilka – wybór zależy od sytuacji i naszych preferencji:
Postoje taksówek – w większych miastach, zwłaszcza w Reykjavíku, działają oficjalne postoje (oznaczone żółtymi znakami z napisem „Taxi” lub „Bílastöð”). Znajdziemy je przy lotniskach, dworcach, hotelach, na głównych ulicach handlowych czy przy popularnych atrakcjach turystycznych . Aby skorzystać, wystarczy podejść do pierwszej taksówki w kolejce na postoju – kierowcy sami podjeżdżają kolejno po pasażerów.
„Machnięcie ręką” na ulicy – w Reykjavíku można próbować zatrzymać wolną taksówkę bezpośrednio na ulicy. Wystarczy stanąć w widocznym miejscu i wyciągnąć rękę. Jeśli taksówka jest wolna (podświetlony napis „Taxi” na dachu), powinna się zatrzymać . W centrum miasta przejeżdża sporo taksówek, więc złapanie jednej „z ulicy” jest zazwyczaj możliwe, choć w godzinach szczytu lub przy brzydkiej pogodzie może być trudniej.
Telefon do korporacji – tradycyjny i niezawodny sposób. Warto zapisać sobie numery do największych korporacji taksówkowych. Hreyfill (tel. +354 588 5522) to jedna z najstarszych firm w Reykjavíku (działa od 1943 r.) oferująca także przejazdy dla większych grup i wycieczki prywatne . BSR (Bifreiðastöð Reykjavíkur, tel. +354 561 0000) – największa stołeczna korporacja, istnieje od 1921 r. . W Reykjavíku działa też np. Borgarbílastöðin (tel. +354 552 2440) – mniejsza firma rodzinna, ceniona za jakość usług . W innych regionach kraju funkcjonują lokalne korporacje – przykładowo w Akureyri wspomniana BSO (+354 461 1010), a na wschodzie kraju czy na południu również znajdziemy lokalnych przewoźników, których kontakty łatwo uzyskać w hotelu lub centrum informacji turystycznej. Dzwoniąc pod numer korporacji, zazwyczaj podajemy swoją lokalizację i ewentualnie cel podróży; dyspozytor wysyła najbliższą wolną taksówkę, podając orientacyjny czas oczekiwania (zwykle kilka minut w mieście).
Aplikacje mobilne i rezerwacje online – jak wspomniano wyżej, wiele taksówek można zamówić przez aplikację. Aplikacja Hreyfill pozwala zamówić taksówkę tej korporacji bez rozmowy z operatorem . Uniwersalne aplikacje jak TaxiCaller również działają – wskazujemy lokalizację na mapie i zamawiamy kurs elektronicznie . Warto zainstalować i skonfigurować te aplikacje wcześniej, aby na miejscu zaoszczędzić czas. Ponadto niektóre firmy umożliwiają rezerwację przez internet na stronie www – dotyczy to zwłaszcza transferów lotniskowych czy zamówień z wyprzedzeniem . Gdy potrzebujesz taksówki np. wcześnie rano na lotnisko, zamów ją dzień wcześniej przez stronę lub telefonicznie – będziesz mieć pewność punktualnego przyjazdu.
Przez hotel lub restaurację – Islandzcy taksówkarze dobrze współpracują z branżą turystyczną. Jeśli mieszkasz w hotelu lub jesz w restauracji, obsługa z przyjemnością zamówi dla Ciebie taksówkę telefonicznie. Hotele często współpracują ze sprawdzonymi korporacjami, co zwiększa niezawodność usługi . Wystarczy poprosić recepcjonistę o zamówienie taksówki na konkretną godzinę.
Jak widzisz, zamówienie taksówki na Islandii nie powinno sprawić kłopotu – postojów i taksówek jest pod dostatkiem w Reykjavíku, a poza stolicą kluczem jest posiadanie kontaktu do lokalnego kierowcy lub skorzystanie z pomocy gospodarza/recepcji.
Zawsze warto zamawiać z lekkim wyprzedzeniem w porze największego ruchu (np. późnym wieczorem po zamknięciu barów lub w trakcie dużych imprez), aby uniknąć długiego oczekiwania .
Transport off-roadowy (terenowy) – lodowce i interior
Islandia słynie z trudno dostępnych, surowych terenów w głębi wyspy (tzw. Interior lub Highlands) oraz rozległych lodowców. Zwykłe taksówki ani samochody osobowe nie mogą tam dojechać – wiele dróg interioru to górskie szlaki oznaczone jako drogi F, które wymagają napędu 4x4 i doświadczonego kierowcy.
Dlatego rozwinięty jest tu specjalistyczny transport off-roadowy, często w formie zorganizowanych wycieczek Super Jeepami. Super Jeepy to mocno zmodyfikowane terenowe samochody (np. Toyota Land Cruiser, Ford, czy specjalne ciężarówki) na olbrzymich oponach o średnicy 38–50 cali, z podwyższonym zawieszeniem, często wyposażone w snorkel (rurę do brodzenia w wodzie) i wyciągarkę .
Takie pojazdy potrafią pokonywać głębokie brody rzeczne, śnieg, piaski oraz strome, kamieniste trakty górskie – czyli miejsca, gdzie zwykły SUV by sobie nie poradził .
Mimo ekstremalnego wyglądu, Super Jeepy są bezpieczne i wygodne dla pasażerów: zazwyczaj mieszczą od 4 do nawet 10 osób w kabinie (w zależności od modelu), posiadają pasy bezpieczeństwa i ogrzewanie, a prowadzą je licencjonowani przewodnicy terenowi .
W przypadku większych grup stosuje się tzw. Super Trucki – przerobione autobusy terenowe na gigantycznych kołach, mieszczące nawet do 40–50 osób (takie pojazdy wożą np. turystów do tunelu lodowcowego „Into the Glacier”) .
Kto oferuje transport terenowy?
Usługi off-roadowe świadczy wiele firm turystycznych, głównie jako zorganizowane wycieczki lub prywatne przejazdy na zamówienie. W Reykjavíku jedną z najbardziej znanych jest Superjeep.is – firma założona w 2002 roku, specjalizująca się w całodniowych ekspedycjach po interiorze i do trudno dostępnych atrakcji.
Popularne są również wycieczki oferowane przez duże agencje przygodowe, np. Arctic Adventures (ma w ofercie liczne wyprawy Super Jeepami, m.in. polowanie na zorzę czy eksplorację interioru Landmannalaugar), Mountaineers of Iceland (słyną z wypraw na lodowiec Langjökull zmodyfikowanymi ciężarówkami), czy Midgard Adventure na południu kraju (organizują m.in. przejazdy do doliny Þórsmörk).
W regionach poza stolicą działają też lokalne firmy: przykładowo Glacier Jeeps w południowo-wschodniej Islandii oferuje wycieczki po lodowcu Vatnajökull przy użyciu specjalnie zmodyfikowanych pojazdów 4x4 , a na północy Try Iceland Tours czy Geo Travel zabierają turystów w interior regionu jeziora Mývatn i na płaskowyż Sprengisandur.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze transportu off-roadowego?
Przede wszystkim upewnij się, że wybierasz licencjonowanego operatora turystycznego. Takie firmy dbają o bezpieczeństwo, mają wykwalifikowanych kierowców i odpowiednie zezwolenia na wjazd w chronione obszary.
Warto sprawdzić rodzaj pojazdu – mniejsze Super Jeepy (dla 4–8 osób) zapewniają bardziej kameralne doświadczenie i mogą dojechać w węższe miejsca, z kolei większe ciężarówki zabiorą duże grupy, ale czasem nie dotrą w każdy trudno dostępny zakątek.
Dobrze jest też dopytać o wyposażenie i warunki: np. czy w cenie zapewniane są kaski, rakiety śnieżne lub inny sprzęt (jeśli to wyprawa na lodowiec), czy pojazdy mają łączność radiową i zapasowe wyposażenie na wypadek awarii.
Pamiętaj, że off-road na Islandii zależy od pogody – dobra firma monitoruje warunki i w razie potrzeby odwoła lub zmodyfikuje trasę (Twoje bezpieczeństwo jest najważniejsze).
Nigdy nie próbuj zapuszczać się w interior wynajętym autem osobowym bez doświadczenia! – skorzystanie z usług fachowców od super jeepów to najlepszy i najbezpieczniejszy sposób, by zobaczyć islandzkie pustkowia i lodowce z bliska.
Porady praktyczne dla pasażerów islandzkich taksówek
Na koniec kilka praktycznych wskazówek, które ułatwią korzystanie z taksówek i przewozów na Islandii:
Napiwki – W islandzkiej kulturze napiwki nie są obowiązkowe. Kierowcy nie oczekują napiwku, a taksometry naliczają uczciwą cenę bez ukrytych opłat . Jeśli jednak jesteś bardzo zadowolony z obsługi, możesz zaokrąglić rachunek w górę lub zostawić drobną kwotę jako wyraz wdzięczności. Kierowca na pewno się ucieszy, choć równie dobrze przyjmie uprzejme podziękowanie za kurs.
Język – Znajomość angielskiego jest powszechna. Większość taksówkarzy na Islandii bez problemu porozumiewa się po angielsku (oprócz oczywiście islandzkiego), zwłaszcza w Reykjavíku i miejscowościach turystycznych . Nie musisz znać islandzkiego, by dogadać się z kierowcą co do adresu czy wskazówek. Dobrze jest mieć zapisany (np. w telefonie lub na kartce) dokładny adres lub nazwę miejsca, do którego chcesz jechać – islandzkie nazwy bywają trudne do wymówienia, a pokazanie ich zapisanych ułatwi sprawę.
Płatności – W islandzkich taksówkach zapłacisz zarówno gotówką, jak i kartą. Kraj ten jest bardzo zinformatyzowany i właściwie każda taksówka wyposażona jest w terminal płatniczy – kierowcy akceptują karty kredytowe i debetowe (Visa, MasterCard, czasem nawet American Express) . Przed rozpoczęciem kursu możesz zapytać dla pewności, czy zapłacisz kartą – odpowiedź niemal na pewno będzie twierdząca. Coraz popularniejsze są też płatności mobilne (Apple Pay, Google Pay), a jeśli zamawiasz taksówkę przez aplikację, często można uregulować należność bezgotówkowo w samej aplikacji. Paragon (wydrukowany lub elektroniczny) otrzymasz na koniec kursu – warto go zachować, choćby na pamiątkę lub w razie potrzeby reklamacji .
Punktualność i czas oczekiwania – Islandzcy taksówkarze słyną z punktualności i rzetelności. Jeśli zamówisz kurs na konkretną godzinę (np. na rano na lotnisko), możesz spodziewać się, że kierowca przyjedzie o czasie, a często nawet parę minut wcześniej. W Reykjavíku czas dojazdu wolnej taksówki po zamówieniu telefonicznym zwykle wynosi 5–15 minut, zależnie od pory dnia i natężenia ruchu. W nocy z piątku na sobotę (po zamknięciu klubów) taksówki są bardzo oblegane – wtedy czas oczekiwania się wydłuża, więc lepiej zamówić kurs z wyprzedzeniem. Ogólnie jednak usługi działają 24/7, a dyspozytorzy i kierowcy starają się minimalizować czas oczekiwania klientów.
Dostępność poza Reykjavíkiem – Poza stolicą i kilkoma większymi miastami liczba taksówek jest ograniczona. W mniejszych miejscowościach często działa tylko jedna lub dwie taksówki na dany obszar, nierzadko prowadzone przez prywatnych kierowców dorabiających do głównej pracy. Dlatego na prowincji zawsze lepiej zadzwonić wcześniej i umówić kurs z wyprzedzeniem, zamiast liczyć na znalezienie wolnej taksówki na miejscu. Np. w regionie Fiordów Zachodnich czy na wschodzie wyspy taksówki mogą nie być dostępne od ręki o każdej porze – może zajść potrzeba, by kierowca dojechał z sąsiedniej miejscowości, co wydłuży czas oczekiwania i podniesie koszt (ponieważ zapłacimy za dojazd po nas).
Transport publiczny(choć autobusy międzymiastowe kursują rzadko, mogą pomóc w części trasy), wynajem auta na kilka dni by samodzielnie zwiedzić okolicę, albo poproszenie gospodarza pensjonatu o pomoc w zorganizowaniu transportu. Autostop jest również legalny i dość bezpieczny na Islandii – wielu turystów z niego korzysta, zwłaszcza na uboczu – lecz zawsze zachowuj ostrożność i miej plan awaryjny.
Mamy nadzieję, że powyższy poradnik pomoże Ci bezproblemowo korzystać z taksówek i innych form transportu podczas wizyty na Islandii.
Dzięki znajomości lokalnych zasad i opcji przewozu będziesz mógł sprawnie przemieszczać się po wyspie – od stołecznych ulic Reykjavíku, przez malownicze trasy po interiorze, aż po lodowcowe bezdroża – bez stresu i przykrych niespodzianek. Szczęśliwej podróży!
